Η ενδοκαρδίτιδα αποτελεί λοίμωξη του εσωτερικού τοιχώματος της καρδιάς (ενδοκάρδιο), συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών βαλβίδων. Είναι μια σπάνια, αλλά δυνητικώς θανατηφόρα κατάσταση, που μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην καρδιά κι απαιτεί επομένως έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ενδοκαρδίτιδας;
Τα συμπτώματα της ενδοκαρδίτιδας μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν, είναι μη ειδικά κι αναπτύσσονται βραδέως σε διάστημα εβδομάδων, μερικές φορές και μηνών. Σ’ ορισμένες περιπτώσεις παρ’όλα αυτά, μπορεί ν’αναπτυχθούν ξαφνικά.
Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι:
– Συμπτωματολογία γρίππης με υψηλή θερμοκρασία – αυτά περιλαμβάνουν κόπωση, κεφαλαλγίες, ρίγη, βήχα και πονόλαιμο.
– ανεξήγητη απώλεια βάρους
– ωχρότητα δέρματος
– πόνος στους μυς και τις αρθρώσεις
– καρδιακό φύσημα (ανώμαλος καρδιακός ήχος)
Εάν σας έχουν πει ότι είστε υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση ενδοκαρδίτιδας κι εμφανίζετε συμπτωματολογία γρίππης με υψηλή θερμοκρασία για διάστημα μεγαλύτερο της μιας εβδομάδας, πρέπει να δείτε τον ιατρό σας.
Ποια τα αίτια της ενδοκαρδίτιδας;
Η ενδοκαρδίτιδα προκαλείται από βακτήρια, ή σε σπάνιες περιπτώσεις από άλλους τύπους μικροβίων όπως μύκητες, οι οποίοι εισέρχονται στην αιματική κυκλοφορία και φθάνουν μέχρι την καρδιά. Η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι απειλητική για την ζωή, εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.
Ενδοκαρδίτιδα μπορεί να προκληθεί εάν:
– είχατε εγχείρηση καρδιάς στην οποία χρησιμοποιήθηκε τεχνητή βαλβίδα.
– έχετε πρόβλημα στις βαλβίδες της καρδιάς σας
– έχετε συγγενή καρδιοπάθεια
– έχετε διαγνωσθεί με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια
– είστε χρήστης ενδοφλέβιων ουσιών
– έχετε φτωχή στοματική υγιεινή και βακτήρια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος
Ασθενείς με ήδη υπάρχοντα καρδιακά προβλήματα που προέρχονται από λοιμώξεις ή καρδιακή νόσο, μπορεί επίσης να χρειάζονται παρακολούθηση, καθώς το ανοσολογικό τους σύστημα είναι ευάλωτο σε βακτήρια.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ενδοκαρδίτιδας;
Στα πρώτα στάδια, η λοίμωξη μπορεί να ομοιάζει άλλες ασθένειες, κάνοντας δύσκολη την διάκρισή της.
Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, ένα η περισσότερα απ’ τα παρακάτω μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την διάγνωση της ενδοκαρδίτιδας:
– αιματολογικά τεστ, ώστε να βρούμε τον τύπο του βακτηρίου που προκαλεί την φλεγμονή.
– υπερηχοκαρδιογράφημα, ώστε να ελέγξουμε για σημεία βλάβης στην δομή της καρδιάς.
– ΗΚΓ, ώστε να ελέγξουμε για ανώμαλους καρδιακούς ρυθμούς
– ακτινογραφία θώρακος, για τον έλεγχο πιθανής παρουσίας υγρού στους πνεύμονες
– μαγνητική τομογραφία, ώστε ν’αποκτήσουμε πιο καθαρή κι αξιόπιστη εικόνα της καρδιάς.
Πώς αντιμετωπίζεται η ενδοκαρδίτιδα;
Στα πρώιμα στάδια (όταν δεν αισθάνεστε καλά και/ή έχετε υψηλή θερμοκρασία), θα σας δωθούν αντιβιοτικά ενδοφλεβίως. Εάν τα συμπτώματα κι η θερμοκρασία σας βελτιωθούν, ο ιατρός μπορεί ν’αποφασίσει το εξιτήριό σας απ’το νοσοκομείο, αναλόγως των περιστάσεων.
Προκειμένου ν’αντιμετωπιστεί η ενδοκαρδίτιδα μετά το στάδιο αυτό, θα χρειαστεί να συνεχίσετε να παίρνετε αντιβιοτικά για περίπου 6 εβδομάδες. Θα χρειαστείτε επίσης τακτικές εξετάσεις αίματος για να βεβαιωθούμε ότι το σώμα σας αντιμετωπίζει την λοίμωξη.
Χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη σ’ ορισμένες περιπτώσεις, για ν’αντιμετωπιστεί η βλάβη που έχει προκληθεί απ’τη λοίμωξη. Στην περίπτωση αυτή, ο καρδιολόγος σας θα συζητήσει μ’έναν καρδιοχειρουργό τις πιο κατάλληλες θεραπευτικές επιλογές. Επεμβάσεις που συνήθως πραγματοποιούνται για την ενδοκαρδίτιδα είναι η επιδιόρθωση ή αντικατάσταση βαλβίδων και παροχέτευση αποστημάτων για τον καθαρισμό της λοίμωξης.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της ενδοκαρδίτιδας;
Μερικές φορές, η ενδοκαρδίτιδα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην καρδιά, που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια. Προκειμένου το προηγουμένο να εντοπιστεί έγκαιρα, πρέπει να είστε υπό παρακολούθηση από καρδιολόγο, ο οποίος θα ελέγχει την καρδιά σας τακτικά.
Ψυχολογική υποστήριξη για ασθενείς με ενδοκαρδίτιδα.
Ζώντας μ’ενα καρδιακό πρόβλημα, μπορεί να είναι ψυχολογικά δύσκολο για εσάς και την οικογένειά σας. Είναι σημαντικό να διαχειρίζεστε αποτελεσματικά ανησυχία και στρες. Για τον λόγο αυτό μην διστάσετε να συζητήσετε με τον ιατρό σας και ν’αναζητήσετε βοήθεια, εάν το κρίνετε απαραίτητο.